Vincent Bijlo geeft in deze columns, die hij voor het Utrechts Nieuwsblad schreef, kritisch en sardonisch commentaar op het nieuws van 2002 tot heden. Vanuit zijn unieke perspectief op de werkelijkheid is hij gewend scherp te observeren, en verder te kijken dan wat de visueel ingestelde reclame- en propagandamachines ons willen doen geloven. Hij komt dan ook tot verrassende analyses over politici en artiesten, maar ook de buurman en hijzelf blijven niet buiten schot. Rode draad in deze bundel is het nieuws, maar ook Bijlo vertelt ook persoonlijke verhalen. Over de liefde, zijn eerste zoen, de dood, en over zijn eerste cabaretvoorstelling. Hij weet de lezer te ontroeren en te vertederen, en vooral: te laten lachen. Recensie(s) NBD|Biblion recensie De cabaretier/schrijver Bijlo (eerder verscheen van hem een romantrilogie rond zijn alter ego Otto Ikking) bundelde een reeks columns die hij schreef voor het 'Utrechts Nieuwsblad'. Ze vormen een overwegend humoristische terugblik op de actualiteit van de periode maart 2002-januari 2005, gelardeerd met verslaggeving van persoonlijke beslommeringen. Veel van de onderwerpen vragen om persiflage; ze zijn bij deze cabaretier in goede handen: de 'inburgeringsman', een politiek correcte, 'rolstoelpiet' en de dubbelganger van Saddam Hoessein. Bijlo's visuele beperking maakt dat hij politici op een ongebruikelijke manier kan beoordelen: op hun stem (alleen die van Rosenmoller kan ermee door). De dood figureert regelmatig, van bekende Nedeerlanders als Prins Claus, Bram Vermeulen en Theo van Gogh, tot een ontroerende column over Bijlo's overleden vader. Hilarisch hoogtepunt is een alternatieve troonrede, ondertekend met 'Leve de Koningin! At your service! At your service! At your service!' Een geslaagde bundeling van ongeveer anderhalve pagina lange columns